De Hoofddorper Joep Huttinga begon begin jaren 90 met de organisatie van hulpgoederen transporten naar Kreszow, het geboortedorp van zijn vrouw Barbara, in het uiterste zuidoosten van Polen tegen de Oekraïense grens. De opslag, het sorteren en het verpakken van de toen ingezamelde hulpgoederen vond toen voornamelijk plaats in de huiskamer van Kees en Corry Versteeg uit Haarlem. Dit gebeurde onder de naam “actie Polen”. In Kreszow hoorden zij van de plaatselijke pastoor dat de situatie net over de grens in Oekraïne, vele malen slechter was.

Onze (inmiddels overleden) voorzitter, de heer Dick Nijssen, sponsorde toen het volgende transport met gasolie en rollend materiaal. Toen Dick Nijssen samen met de toenmalige voorzitter Joep Huttinga in Polen , op een rustig moment aan de wodka zaten, mijmerden zij hardop dat zij weleens een echt en groot hulpgoederen transport wilden samenstellen. Eenmaal thuis troffen zij samen de voorbereiding van een hulpgoederen transport van niet minder dan 15 trekker/trailer combinaties en bestemd voor projecten in Polen en Oekraïne.

Enkele weken later overleed, op veel te jonge leeftijd , de toenmalige voorzitter Joep Huttinga. Op de begrafenis van Joep Huttinga, beloofde Dick Nijssen dat wat Joep had opgezet nooit verloren zou gaan.

In 1993 werd per notariële akte de Stichting Polen-Oekraïne opgericht met als Bestuur: Paul Duynstee (voorzitter), Dick Nijssen (vice voorzitter), Aad Harmsen (secretaris), Janinne Kregting (penningmeester(es) en Dio Middelkoop (bestuurslid).

Dick Nijssen zorgde voor de noodzakelijke sponsors en de benodigde hulpgoederen, maar ook trekker/trailer combinaties welke nodig waren voor het transport van Nieuw-Vennep naar Polen en Oekraïne en de financiële middelen om dit alles mogelijk te maken.

De grote sprong voorwaarts vond plaats in 2000. Op verzoek van de Rotary Club Reeuwijk en het VU Medisch Centrum te Amsterdam bracht de stichting honderden ziekenhuis bedden en medische apparatuur naar Simferopol op de Krim. Een afstand van 3000 km moest nu overbrugd worden over een tapijt van zowat onbegaanbare wegen in Polen en Oekraïne. In verband met de veiligheid in Oekraïne, voor mens en materiaal, toen nog voorafgegaan en geëscorteerd door zwaar bewapende politie.

Op de Krim In Simferopol bleek ,dat hoe verder men van de Pools/Oekraïense grens was, hoe groter de armoe en ellende voor de plaatselijk bevolking. Ter plaatse werd besloten om de toekomstige humanitaire hulpverlening van onze stichting aan Oekraïne voor een deel te verleggen van West Oekraïne naar het veel verder gelegen Oost Oekraïne . Met name naar Simferopol (tot de annexatie van de Krim door Rusland) en steden zoals Kherson – Lodigin Vinistia – Nowaya Majatsko etc.

De Stichting moest met deze beslissing wel de uitdaging aangaan om hulp te verlenen aan projecten, welke door andere hulp verlenende organisaties in Nederland vaak niet bereikt konden worden vanwege de hoge (transport) kosten.

Na het aftreden van de oude bestuursleden werd rond 2000 ook een nieuw bestuur gevormd: Dick Nijssen (voorzitter), Willem Schrama (secretaris) en Ben van der Linde (Penningmeester). Zij werden warm omringt en goed bijgestaan door een 6-tal medebestuursleden, een adviescommissie en een 30-tal vrijwilligers. Hiermee kwam ook veel relevante en goed bruikbare kennis binnen de stichting: Dick Nijssen (oud Transport ondernemer), Willem Schrama (oud Gezagvoerder Koopvaardij), Piet Turk (oud Technisch Specialist), Tom Feenstra (oud Medisch/Technisch Specialist) en Olga Dekker (Tolk Nederland Oekraïne).

In 2004 werd de naam Stichting Polen-Oekraïne per notariële acte veranderd in: Stichting Holland- Oekraïne (SHO).

In de daarop volgende jaren werd nauwe samenwerking gezocht en gevonden met o.a. de Rotary Club Reeuwijk – VU Medisch Centrum Amsterdam – de Henri Nouwen stichting – IKON stichting De Wilde

Ganzen – NCDO (Nationale Commissie van Duurzame Ontwikkeling) Vanaf het begin van de oorlog in 2022 werd de reeds bestaande samenwerking met (Oekraïense NGO) Blago Ts in Kiev geïntensiveerd.

Mede dankzij de vaak zeer loyale donoren van hulpgoederen en rollend materiaal en item sponsoren in geld, kon de SHO met haar vrijwilligers haar doelstelling in humanitaire hulpverlening door de jaren heen, voortzetten.

Het grootste door ons georganiseerde en gerealiseerde hulpgoederentransport vertrok in April 2005:  21 stuks afgeladen trailers met hoogwaardige hulpgoederen vertrok vanuit Nieuw-Vennep samen met een catering bus, naar projecten in Oekraïne.

Dankzij soms specifieke hulp van privé personen en organisaties in Nederland konden door ons in de afgelopen jaren ook prachtige renovatie- en opbouw projecten in Oekraïne worden gerealiseerd en afgesloten. Dit om de onmenselijke en onverdraagzame verpleegomstandigheden van mensen, naar een meer humaan niveau te brengen.

In de loop der jaren is het accent van onze hulpverlening verschoven van meer algemeen, naar meer specifiek. Duurzame medisch- en/of educatief gerelateerde goederen hebben nu de prioriteit binnen SHO.

In april 2009 behaagde het onze Koningin om een Koninklijke Onderscheiding toe te kennen aan Dick Nijssen en Ab Mol voor hun jarenlange inzet voor SHO.

Tot op de dag van vandaag voelen wij ons nog steeds bevoorrecht en zijn wij bijzonder trots op het onverminderde vertrouwen van veel traditionele en loyale sponsors en donoren.

Ook zijn wij er als SHO (bestuur en vrijwilligers) bijzonder trots op dat wij elkaar nog steeds kunnen inspireren om vooral iets voor een ander te mogen betekenen.

Donderdag 24 februari 2022 veranderde met de grootschalige Russische invasie van Oekraïne, veel in het leven van de inwoners. Raket- en droneaanvallen van Oost naar West en van Noord naar Zuid bepaalde nu voor veel inwoners een onzeker, angstig, vluchtend en ontheemd leven. Voor velen zelfs eindigend met de dood. Ons takenpakket en doelstellingen gingen onverminderd door.

Voor een meer actuele van onze “Historie” wordt u verwezen naar LinkedIn en Facebook.